The Sims 3

Det er ingen hemleghet at eg er ein ihugga Sims-fan. Eg har periodar der eg ikkje speler noko i det heile tatt, men så har eg og periodar der eg speler kvar dag - i månge timar! Då eg fyrst høyrde om lanseringa av The Sims 3 til våren 2009, vart eg litt skuffa. "Må eg begynne heilt på nytt?" og "Kva kan bli betre?" var tankar som gjekk gjennom hovudet mitt.

I går leste eg litt om The Sims 3 på den offisielle norske fansida og eg blei begeistra over det eg fekk lesa. Det ser ut til at dei har fjerna alle irritasjonsmomenter som ein finn på the Sims 2. Blå "vente" - sjerm når ein flytter seg frå eit område til eit anna - den er historie. Simmane er smartare i The Sims 3 - dei har kunnskapar i matlaging frå begynnelsen av. Dei tek hand om behova sine på eigen hand. Og det beste av alt: om simmen må på do så behøv du berre å trykkje på behov knappen så gjer han det han må sjølve! Fantastisk. Behova er nå redusert til dei heilt elimentære (Komfort og Sosial er borte vekk:D), så du slepp og alltid ha behova i fokus, det ser ut som det nå held å ha dei i bakhovudet. Jippi!

Andre ting eg gler meg over:

Det kjem ei "Ny tidslinje som er spesifikk for noen få handlinger. Dette gir deg full kontroll over hvor lenge en sim bruker på bestemte oppgaver som å sove, fiske osv.…"

"Simmene får rynker med alderen som synes bedre..."

I The Sims 3 kan du velge opp til fem persolighetar for kver sim. Det du velger påvirker alt kva simmen gjer resten av livet og korleis han ter seg, og enda betre: "Hva mor gjør under hennes graviditet vil påvirke barnets valg av egenskaper". Fantastisk! Eg gler meg.

"Du kan også endre stemmen til simmen og til og med tonehøyde, slik at simmene har tusenvis av unike vokallyder. Du vil til og med kunne kjenne igjen stemmen til en sim på denne måten!"

"Hvis en mann har årnings med kona si, kommer han til å være i godt humør i inntil 1 uke."

"Spillet har vært produsert slik at den også vil kjøre problemfritt på gamle PC-er." Me har ein ny og kraftig spelemaksin, så det her kjem jo til å gå glatt!

"Fri plassering av gjenstander; du kan legge ting nøyaktig der du vil ha dem. For eksempel kan du plassere en 3-ruterssofa foran en 2-ruters TV slik at sofaen er midtstilt i forhold til Tv'en."

ÅÅÅÅ, NÅ glede eg meg. Bare vent til januar, då skal eg vere supersosial. Ja, eg er nesten nødd til det, då eg i februar (når spillet lanseres) ikke kjem til å verte å sjå ute på sosiale aktivitetar. Nei då skal eg bruke tida mi godt foran den gode gamle datamaskinen - og spele sims - og KOSE MEG!


Takk til "motoafro" på Sims sine heimesider for å ha samla denne nyttige informasjonen.

På Fløyen står det ei føyse...

Flyskrekk

Eg er redd for å fly, det er ikkje noko hemlighet. Eg har ikkje alltid vore det. Etter at eg runda dei tjue år har det vorte verre og verre for kvar gong eg måtte opp i skyene for å kome meg te min destinasjon.

Ein turbulent tur frå New York til Seattle med avbrutt landingsforsøk(!) gjorde kaka. Så redd har eg aldri vore i heile mitt longe liv.

Kvifor er eg redd for å fly? Jo, av den enkle grunn at eg trur flyet eg sit i skal styrte rett i bakken. Det høyres nok ut som eg er paranoid når eg seier eg alltid har visst at eg skal døy i ein flystyrt, men sånn tenkjer eg altså. Og det er ikkje berre meg sjølv eg er redd for. Når nære og kjære skal ut å fly så gruar eg meg for deira skuld. Sånn kan det ikkje fortsette, for det er slitanes for helsa med mykje uro og longe vakenetter.

Paradoksalt nok er eg facinert av fly. Eg ser gjerne på TV om fly. Spesielt har Flyhavarikommisjonen facinert meg mykje. Men det har nok ikkje hjelpt mykje på skrekka, tvert om. Det endar som regel med katastrofe i dei programma. Derfor har eg snudd på meg i sofaen, zappa litt med fjernkontrollen og heller begynt å følje med på Airline-programma. Dei normaliserer det å fly med å leggje fokus på flyselskapets små og store trivialitetar som kundebehandling, dei kabinansattes longe skift og flyplassens tenestehunds plutselege diare. Eg trur dette kan vere redninga for meg. Kanskje kan eg reise på chartertur neste sumar i staden for den planglagte interrailen til Italia (mykje tid og penger spart!)? Kanskje ikkje. Eg får sjå dagens Airline-episode som begynn på TvNorge om femten minuttar og sjå om eg er noko nærare chartertur når den er til vegs ende.

Eit lite comeback.

Eg gjer som eg har gjort månge gonger før, eg kjem sterkare tilbake etter long tids fråver. Eg har ikkje hatt tid eller øveskudd til å opprettholde bloggen med ferske postar jevnleg. Men no er eg altså tilbake - betre enn noko sinne. Men eg må åtvare mot kommande innlegg då dei i stor grad kan kome til å innehelde mykje plantesnakk. Eg har nemleg starta mitt eige litle gartneri i kjøkenvinduaget. Eg veit at det ikkje er den beste tida på året å så frø, men imorgon den dag skal eg anskaffa meg ei sparepære - et hjelpemiddel mot mørke haustdagar. Ei internettside lovte meg på svart og kvitt at med ei sparepære i nærleiken av gropottene vil plantene fryde seg. Spanande!

Til no har eg sådd basilikumsfrø, oregano, merian, raude paprikafrø, raud chili, grønn chili og pasjonsfruktfrø.
Basilikum, oregano og merian spirte etter kun tre dagar i jorda. Eg har pirka nedi molda til chiliplantene og jammen har ikkje frøene spirt litt dei og etter ei knapp veke.

Her er bilete av basilikum og oregano.

Ingen sol finner vei til min gate

I dag lå eg i Muséhagen og hørte denne låten på øyra. Då tenkte eg: "For ein fine sang! Denna vil eg verden ska oppdaga! Den poste eg på bloggen!"

Så kom eg hjem og søkte på youtube, men ingen film dukka opp - så eg måtte improvisera litt, som dåkke sikkert forstår. Men sangen e fine, e an ikkje?:)

Fuglalyder - ein lidenskap

Eg har alltid vært opptatt av fuglalydar, men interessen for det fekk sin rennessanse når me i musikktimane på Lærarhøgskulen va nødt å pugga fuglasang då me sko få det på ein prøve.

Til jul gav eg min kjære Wake-up-lampa og nå våkne me te soloppgang fuglasang kver morgen. Det e deiligt (om enn litt tidligt).
Fuglasang gjør meg nostalgisk og her følge ei lista med stemningar fuglasang kan setta meg i (Trykk på navnet for å høyre sangen).

Min absolutte melankolsk stemning-favoritt e Svarttrasten. Den har ein mørke tone (for et Idol-uttrykk) i sangen og høres så gammel og vis ut når han synge. Har har evnen te å etterligna andre fuglar, og ein mann (detta hørte eg på p2) som va fuglaintresserert hadde stått under et tre og songe Kvak kvak kvak kvak kva - niw niw niw niw-sangen ein halvtimes tid og te slutt hadde svarttrasten lært seg tonane, og sjøl om rytmen ikkje satt heilt konne ein hørra ka sang det va.

Min absolutte sommar-stemning fugl e storspoven.Det pleie å sitta ein storspove på markå ikkje så langt fra hagen vår og han synge alltid for oss om sommaren når me ligge på verandaen og sole oss. Han e ein gjengangar.

Barndoms-nostalgien vekkes kvar gong eg hørre gjøken. De fleste vett vel koss den høres ut og, men det e noe spesielt med han altså.

Hjemlengsel får eg sjølsagt når eg hørre måkå. Ka e vel ein kanari mot ei måka?! Når eg hørre måkå e eg enten på kamp (og e redde for måkeskit i håret), elle på kaien i byen og spise is, elle ute i båten å fiske med pappa. Ah! Eg elske måkå. Dessuten syns eg at eg e litt flinke te å etterlignan. Men eg gjør det bare når eg e på sjøen asså!

Det e mången andre eg like og. Måltrosten, løvsangaren og så videre. Den einaste eg komme på som eg ikkje like å skjoren (skjæren). Han har ødelagt mang ei nattesøvn.

Hvis du ønske å hørra flere fuglalydar e detta ei kjekke sida. Fortell meg gjerne om ka fugl du like:)

Min favorittskuespillar fins ikkje mer

Eg hadde ein favorittskuespillar. EIN! OGSÅ MÅTTE HAN DØ! Eg e i sjokk, men fusst og fremst utroligt triste. Heath Ledger har vært siden eg fekk A knights tale av Leila te jul i 2002(?) det bilde eg har av den perfekte mannen. Og nå fins ikkje den perfekte mannen lengre. Eg e ikkje i kjærlighetssorg, men eg e bare så utroligt skuffa. Eg trudde han sko leva evigt, eg trudde han sko laga filmar te han blei 75 år, og at eg sko få ei heile hylla med Ledger-DVDar (eg samle på dei...). Den hyllå blir nok bare ein brøkdel av det eg hadde forestilt meg.

Kanskje du syns det e patetisk at eg e så triste øve Heath Ledger sitt dødsfall, men det e som om eg har musta noe verdifullt og eg e heilt tomme inni meg. At han døde på Manhatten bare noen måndar før eg ska der gir meg litt frysningar. Eg komme nok te å bruka litt tid på å fordøya detta tragiske dødsfall, ja eg vil gå så longt å sei at det e filmverdenens største tap noensinne (ikkje eingong John Candys død kan slå detta).

Dulcissime rerum mortum est.

Nytt semester!

Detta e åttende gong eg begynne på ett nytt semester og det føles godt! Detta semesteret komme te å vær ganske annerledes enn dei andre for det e obligatorisk å gå på forelesning! Kan du tenka deg?! hehe... men e jo ein gyllen mulighet for meg å komma meg opp av sengå og ut på nanna før klokkå slår middag. Dessuten ska eg ha fira obligatoriske prøvar, den fusste allerede 29. januar! Knappe to uker te!:) Hehe e jo grunnskulen igjen, detta! Men det va jo litt det eg ønska meg og. Godt med litt struktur i hverdagen.

Mandag, onsdag og fredag ska eg altså på skulen, mens tirsdagar og torsdagar ska eg møta mine kjære beans! I love you, beans!

2008 starta med sjukdom og dårlig form. Men fredag den 4. januar begynte eg et nytt liv med fem om dagen og snopefrie hverdagar. Kjøpe frukt i stedenfor snop når eg e på butikken og dei psykiske kiloane bare ramle av! Dei fysiske sitte godt, men ska vekk før sommaren inntrede. Det føles godt sjøl om nasen e tett og hodepinen sitte i pannen. Regne med at c-vitaminene tar knekken på viruset kvart øyeblikk!:)

Pallas e i et merkelig humør om dagen. På mandag flytta hennes to barn te sine nye, flotte og heldige eigerar. Pallas svare med å sultestreika og å sova døgnet rundt, det må snart ta slutt. Eg prøve å gleda na med å leka katt og mus, og hu får sova på soverommet om nattå, men det goda humøret lar venta på seg. Det går seg nok te, men det e trist å musta lekekameratar. Det kan bønnene skriva onna på for vår kjære bønne-Ingrid e reist oversjøss te longst der ute i vest, nærmare bestemt Seattle. Me savne deg, Ingrid! Men komme å besøke deg om ikkje så lenge, bare me kan få bestemt oss for ein reisedato.

Grand Prix-sesongen e forresten i gang. Prøve å finna ein sang eg like og som kan vinna den norske finalen, men syns ikkje det e noen som virkelig har falt i smak ennå, men foreløbig holde eg ein knapp på Michelle med "Baby, don't stop the music" og Zuma "Always always". Sjekk ut dei!

Detta va altså ein liten oppdatering på kossen 2008 har arta seg te nå. Bare interessant for spesielt interesserte, ja? Men så kalles det jo ei nettdagbok og, da... Bye for now!